Historia Internetowa Surmenii

prof. Marcos Victorjosigos, mgr Timoteos Stefanosigos
Historia Internetowa Surmenii
od powstania do lipca 2008
wydanie II – sierpieĂą 2010

HistoriĂŞ internetowÂą paĂąstwo surmeĂąskie rozpoczĂŞÂło 1 wrzeÂśnia 2005 roku jako Republika Surmenii, zaÂłoÂżona przez Pavla BiaÂłowicza, ktĂłry przez caÂły okres jej istnienia peÂłniÂł funkcjĂŞ jej prezydenta. MÂłode paĂąstwo wyró¿niaÂło siĂŞ obowiÂązujÂącÂą w nim demokracjÂą bezpoÂśredniÂą – ogó³ obywateli posiadaÂł mandaty senatorskie i zasiadaÂł w Wielkim Senacie Republiki SurmeĂąskiej. WÂładzĂŞ wykonawczÂą sprawowaÂł Prezydent, stojÂący na czele rzÂądu – ktĂłry skÂładaÂł siĂŞ z MinistrĂłw Ochrony Narodowej, Promocji FinansĂłw i Kultury. Symbole paĂąstwa byÂły podobne do obecnych, ró¿niÂły siĂŞ jednak kolorem – zamiast obecnego b³êkitu, Âśrodkowy pas na fladze i krzyÂż na godle miaÂły kolor czerwony. StolicÂą paĂąstwa byÂła Menia.

KsztaÂłtujÂąc siĂŞ, paĂąstwo daÂło poczÂątek wielu inicjatywom, z ktĂłrych niektĂłre funkcjonujÂą do dziÂś – jak popularny UBOP, czyli UrzÂąd Badania Opinii Publicznej. DziaÂłaÂło SurRadio, bank i podstawy gospodarki <podatki i wÂłasnoœÌ ziemi>. RozpoczĂŞÂło siĂŞ takÂże ksztaÂłtowanie jĂŞzyka surmeĂąskiego.

Gdy wiosnÂą nastĂŞpnego roku spadÂła aktywnoœÌ, a instytucje publiczne pogr¹¿yÂły siĂŞ w kryzysie, prezydent 1 kwietnia przedstawiÂł projekt reformy paĂąstwa – reformy, ktĂłra miaÂła przeksztaÂłciĂŚ ustrĂłj republikaĂąski w monarchiĂŞ. W tydzieĂą póŸniej zakoĂączyÂło siĂŞ ogĂłlnokrajowe referendum w tej kwestii – spoÂśrĂłd 18 obywateli wypowiedziaÂła siĂŞ zaledwie jedna trzecia, ktĂłra jednogÂłoÂśnie opowiedziaÂła siĂŞ za reformÂą. Dotychczasowy prezydent przyj¹³ miano krĂłla i imiĂŞ Pavla Zeppa, a paĂąstwo przemianowano na KrĂłlestwo SurmeĂąskie.

Reforma przyniosÂła spodziewane skutki – aktywnoœÌ wzrosÂła, paĂąstwo zaczĂŞÂło takze zyskiwaĂŚ na arenie miĂŞdzynarodowej – 15 kwietnia 2006 podpisano pierwszy traktat, z MonarchiÂą Austro-WĂŞgier.

WkrĂłtce potem doszÂło do pierwszego konfliktu miĂŞdzynarodowego z udziaÂłem Surmenii. Po wysÂłaniu wiadomoÂści promujÂącej KrĂłlestwo na listĂŞ dyskusyjnÂą KsiĂŞstwa Sarmacji, KrĂłl Pavel Zepp zostaÂł z niej wyrzucony, a sarmacki kontrwywiad – SÂłuÂżba Racji Stanu, dowodzona przez generaÂła ÂŁukasza Nowickiego – dokonaÂła udanego ataku hakerskiego na serwer KrĂłlestwa SurmeĂąskiego. Ich dziaÂłania ograniczyÂły siĂŞ do umieszczenia oÂśmieszajÂących grafik na stronie g³ównej. Po odzyskaniu kontroli, wÂładze SurmeĂąskie zamknĂŞÂły stronĂŞ, umieszczajÂąc w jej miejscu materiaÂły wskazujÂące na winĂŞ SarmatĂłw. Ostatecznie doszÂło do ugody miĂŞdzy stronami – JKM Piotr MikoÂłaj, Ksi¹¿ê Sarmacji, przeprosiÂł SurmeĂączykĂłw, a wÂładze Surmenii usunĂŞÂły wyÂżej wspomniane materiaÂły. WkrĂłtce potem podpisano traktat o wzajemnym uznaniu.

WaÂżnÂą datÂą w historii KrĂłlestwa SurmeĂąskiego jest 30 czerwca 2006, kiedy odbyÂły siĂŞ wybory do pierwszej kadencji Senatu. Gdy jednak spoÂśrĂłd czworga wybranych parlamentarzystĂłw tylko jeden zjawiÂł siĂŞ na obradach, KrĂłl zdecydowaÂł siĂŞ na rozwiÂązanie parlamentu i zarzÂądzenie kolejnych wyborĂłw. 5 sierpnia mandaty senatorĂłw drugiej kadencji objĂŞli Susanne Furpho, Milka Montec oraz Sasha von Voo <liczba mandatĂłw zostaÂła zredukowana>. RĂłwnieÂż w sierpniu dochodzi do reformy walutowej – wprowadzono wĂłwczas obowiÂązujÂący nadal gon. Reforma zostaÂła przeprowadzona z inicjatywy krĂłla i hr. Milki Montec, peÂłniÂącej wĂłwczas funkcjĂŞ Minister FinansĂłw. Pierwsza rocznica kraju zastaÂła kraj aktywny, zyskujÂący na znaczeniu na arenie miĂŞdzynarodowej.

Powstawa³y dalsze inicjatywy obywatelskie. Spoœród instytucji takich jak Muzeum Narodu Surmeùskiego, czy Surmeùska Telewizja <pierwsza w polskim mikroœwiecie> wyró¿nia³ siê powsta³y 28 czerwca Surmeùski Koœció³ Chrzeœcijaùski, który z czasem da³ pocz¹tek rotrio-chrzeœcijaùstwu i obecnemu Paùstwu Koœcielnemu Rotria.

RozwijaÂła siĂŞ rĂłwnieÂż polityka zagraniczna. Wspó³praca z MonarchiÂą Austro-WĂŞgier zacieÂśniaÂła siĂŞ: a 15 grudnia 2006 roku Surmenia wraz z MonarchiÂą podpisujÂą traktat, w ktĂłrym decydujÂą o wspĂłlnym zarzÂądzaniu ziemiami Skavlandii. Kolejna umowa, podpisana 10 lutego 2007 roku dzieliÂła juÂż SkavlandiĂŞ miĂŞdzy oba kraje. D¹¿enia do wspó³pracy nie byÂły jednak wszechobecne – na poczÂątku lutego doszÂło do kolejnego konfliktu, tym razem przeciwko Zongyi Ludowej i Gerardowi Szopkowskiemu. 2 lutego 2007 w jego rĂŞce wpadÂł system informatyczny. Agresor powoÂłaÂł na stanowisko regenta Tomasza DrabikPany, ktĂłry jednak po pewnym czasie zwrĂłciÂł wÂładzĂŞ krĂłlowi Pavlowi Zeppowi. Surmenia z kolei wspomagaÂła w walce przeciwko Zongyi TirecjĂŞ. Szczytem wzrostu znaczenia Surmenii byÂło przyjĂŞcie jej w struktury Organizacji Polskich Mikronacji, do czego doszÂło 1 marca 2007 roku.

Sukcesy na arenie miĂŞdzynarodowej nie przekÂładaÂły siĂŞ jednak na sytuacjĂŞ wewnĂŞtrznÂą. Co prawda w poÂłowie lutego o trzy mandaty senatorskie III Kadencji ubiegaÂło siĂŞ siedmioro kandydatĂłw, a frekwencja wyniosÂła 76,1%, jednak spadajÂąca aktywnoœÌ spowodowaÂła stagnacjĂŞ w sferze inicjatyw. Nie rozwinĂŞÂła siĂŞ zaÂłoÂżona w marcu KrĂłlewska Akademia Nauk. WÂładze paĂąstwa prĂłbowaÂły reagowaĂŚ – 4 maja zainicjowano akcjĂŞ "Obywatel ma gÂłos", udostĂŞpniajÂąc obywatelom system newsĂłw na stronie g³ównej do wypowiadania siĂŞ na tematy publiczne.

W pod koniec maja doszÂło do uniewaÂżnienia wyborĂłw do Senatu IV Kadencji – gdy okazaÂło siĂŞ, Âże w konstytucji znajduje siĂŞ luka, ktĂłra pozwoliÂła Kristofowi Adamowi Lukasowi kandydowaĂŚ, ale nie pozwalaÂła mu obj¹Ì stanowiska po zwyciĂŞstwie. Ponowne wybory przeprowadzono w poÂłowie czerwca.

Lato 2007 to okres wzmoÂżonej dziaÂłalnoÂści. W lipcu podpisano pakt o nieagresji z MonarchiÂą Austro-WĂŞgier, wkrĂłtce potem w ramach protestu przeciwko dominacji paĂąstw-zaÂłoÂżycieli <tzw. Wielka TrĂłjka – Sarmacja, Dreamland, Scholandia> w Organizacji Polskich Mikronacji, Austro-WĂŞgry i Surmenia opuszczajÂą OPM i zakÂładajÂą WspĂłlnotĂŞ Paktu WiedeĂąskiego. 9 lipca 2007 zarzÂądzono referendum konstytucyjne, ostatecznie 8 sierpnia przyjĂŞto nowÂą ustawĂŞ zasadniczÂą.

Tego samego dnia rozpoczê³a siê operacja "WolnoœÌ", zwi¹zana z tzw. Kryzysem Kontynentu Wschodniego. By³ on spowodowany przeprowadzaniem prób broni atomowej przez Republikê S³omagromu na terenie ziem niczyich, po³o¿onych miêdzy S³omagromem a Tyrencj¹. W odpowiedzi, na skutek zainicjowanej przez Ministra Obrony Narodowej, Tomasza DrabikPany akcji, w której wziê³y udzia³ tak¿e Tyrencja i Trizondal, ziemie niczyje zosta³y najpierw objête wspólnym zarz¹dem, a nastêpnie podzielone miêdzy te paùstwa. Strefy tyrencka i trizondalska zosta³y wcielone do tych paùstw, podczas gdy Surmeùska Strefa Stabilizacyjna <póŸniejszy Meridland> zostaje zniesiona 11 sierpnia. Surmenia wziê³a tak¿e udzia³ w tworzeniu Unii Kontynentu Wschodniego.

Druga rocznica istnienia Surmenii zastaÂła jÂą ponownie w stanie rozkwitu. Pod koniec wrzeÂśnia, rozrosÂła siĂŞ dynastia krĂłlewska – KrĂłl usynowiÂł Tomasza DrabikPany oraz Victora Surmuna, ktĂłrzy otrzymujÂą tytuÂły WicekrĂłlĂłw. Pierwszy z nich staje siĂŞ takÂże nastĂŞpcÂą tronu.

WkrĂłtce potem przeprowadzono kolejna prĂłbĂŞ reformy konstytucji – referendum miaÂło zadecydowaĂŚ o federalnym ustroju Surmenii oraz ustanowiĂŚ wyznawane przez wiĂŞkszoœÌ obywateli Rotrio-ChrzeÂścijaĂąstwo religiÂą paĂąstwowÂą. Pierwsze referendum w tej sprawie nie przyniosÂło rozstrzygniĂŞcia, ze wzglĂŞdu na zbyt niskÂą frekwencjĂŞ. Ostatecznie doszÂło do dwĂłch reform w styczniu 2008 – z czego reforma z 29 stycznia przeksztaÂłciÂła monarchiĂŞ z konstytucyjnej w parlamentarnÂą.

7 lipca 2008 to zwieùczenie przyjaŸni ³¹cz¹cej Surmeniê z Austro-Wêgrami. Wówczas to, wraz z równie¿ zaprzyjaŸnionym Zjednoczonym Królestwem Brugii stworzono Pakt Paùstwhm Trójprzymierza, który mia³ jednoczyÌ je politycznie i gospodarczo <rozpoczêto wówczas prace nad wspólnym systemem gospodarczym>.