Funkcje i rola KrĂłla Surmenii

Georgios Konstantinosigos
Funkcje i rola KrĂłla Surmenii
Kaharonea – sierpieĂą 2010

Dzieje naszego œwiata ukazuj¹ liczne próby organizacji paùstw, cywilizacji. Wszyscy jesteœmy œwiadomi potrzeby ¿ycia w przejrzyœcie uporz¹dkowanym spo³eczeùstwie, st¹d wynika ci¹g³oœÌ zmian prawnych, które dotycz¹ najró¿niejszych stanowisk publicznych.

WÂładza najwyÂższego dostojnika paĂąstwowego, jak uczy historia, winna broniĂŚ niezaleÂżnoÂści kraju, ucieleÂśniaĂŚ wieloletnie tradycje narodowe, musi stanowiĂŚ waÂżny element prawnego funkcjonowania kraju. Ustroje demokratyczne jasno wytyczajÂą kompetencje na stanowisku prezydenta lub krĂłla, a ich zakres czĂŞstokroĂŚ ma silny zwiÂązek z doÂświadczeĂą historycznych.

   Funkcje gÂłowy KrĂłlestwa Surmenii moÂżna rozumieĂŚ na dwa sposoby:
a> powinnoÂści i obowiÂązki wynikajÂące z postanowieĂą litery prawa,
b> spoÂłeczna rola wynikajÂąca z ogĂłlnie przyjĂŞtych zasad moralnych i systemu wartoÂści.
RozdziaÂł I. Funkcje i role KrĂłla od strony spoÂłecznej.
Surmenia jest monarchia parlamentarnÂą, na ktĂłrej czele stoi KrĂłl. Jest On najwyÂższym reprezentantem SurmeĂączykĂłw. Zakres Jego kompetencji <z punktu widzenia historiozoficznego> wynika z ciÂągÂłego ewoluowania i dojrzewania ÂświadomoÂści narodu o demokratycznym aparacie i charakterze paĂąstwa.

Owocem tejÂże ÂświadomoÂści, ktĂłrej ksztaÂłty wykuwane byÂły na salonach i przy hukach spadajÂących pociskĂłw, sÂą niezbywalne prawa czÂłowieka, godnoœÌ i duma narodowa, poczucie jednoÂści oraz otaczanie naleÂżnÂą czciÂą symboliki paĂąstwowej. KrĂłl w naturalny i logiczny sposĂłb staje siĂŞ obroĂącÂą powyÂżej wymienionych wartoÂści, ale co rĂłwnie waÂżne – jest ucieleÂśnieniem symboliki, ktĂłra niesie pamiĂŞĂŚ historycznÂą.

Pierwszym krokiem ku pomyœlnoœci jest równowaga wewnêtrzna paùstwa. G³owa kraju staje siê reprezentantem jednoœci i si³y. Zobowi¹zuje to króla do ci¹g³ego zabiegania swymi czynami i wypowiedziami o stabilnoœÌ oraz bezpieczeùstwo w ujêciu normatywnym. Poddani winni s¹ zaœ szacunek i pos³uszeùstwo.

Zachowanie Âładu spoÂłecznego silnie wi¹¿e siĂŞ z naturalnÂą koniecznoÂściÂą przewodzeni danej grupie, czy zbiorowoÂści. MÂądry i rzetelny przywĂłdca jest potrzebny, zarĂłwno w Âświecie zwierzĂŞcym – opartym na instynkcie oraz ludzkim – opartym na myÂśleniu i analizie.

Sama œwiadomoœÌ posiadania dobrego monarchy wp³ywa nie tylko na morale, ale te¿ na ogó³ ¿ycia polityczno-obywatelskiego, a wiêc na jego stabilny przebieg. Nie da siê zrozumieÌ istoty prawa, bez wczeœniejszego zrozumienia zjawisk spo³ecznych, które wynikaj¹ z doœwiadczeù historycznych.

Wynika z wyÂżej przedstawionych rozwaÂżaĂą, Âże KrĂłl, staÂł siĂŞ osobÂą o niezwykÂłym zaufaniu spoÂłecznym. Kontynuatorem tradycji oraz straÂżnikiem Âładu i praw konstytucyjnych.

NaleÂży pamiĂŞtaĂŚ o wzajemnej i zazĂŞbiajÂącej siĂŞ sÂłuÂżbie, ktĂłrÂą peÂłni gÂłowa paĂąstwa oraz kaÂżdy obywatel. KrĂłl stoi na straÂży Konstytucji, a swym podpisem wspó³tworzy prawo. Obywatel zobowiÂązany jest przestrzegaĂŚ Konstytucji, prawa i braĂŚ udziaÂł w wyborach, by jego przedstawiciele mogli dalej prawo to sporzÂądzaĂŚ. Wysun¹Ì moÂżna wniosek o wzajemnej, nieustannej sÂłuÂżbie zarĂłwno najwyÂższego dostojnika i zwykÂłego czÂłowieka, co jest waÂżnym elementem spajajÂącym jednoœÌ narodu, a idÂąc dalej – ÂświadomoœÌ wspó³odpowiedzialnoÂści za losy caÂłego narodu.
RozdziaÂł II. Funkcje i role KrĂłla w oparciu o KonstytucjĂŞ.
Konstytucja, jak wszyscy wiemy, jest najwa¿niejszym dokumentem dla danego kraju. Surmeùczycy postanowili, ¿e bêdzie on wype³nia³ szczytne idea³y i wartoœci. Ma broniÌ i pielêgnowaÌ to¿samoœÌ narodu, tak mocno skupion¹ wokó³ godnoœci królewskiej. W³adza monarsza wynika zarówno ze spo³ecznego porz¹dku, ale i bierze swoje kszta³ty w³aœnie z postanowieù Konstytucji. Dokument ten stanowi, ¿e Król Surmenii jest g³ow¹ paùstwa, o charakterze monarchii parlamentarnej. Cieszy siê On osobista nietykalnoœci¹. Jego g³ównym zadaniem jest czuwanie nad zgodnoœci¹ nowych praw z Konstytucj¹.

DziedzicznoœÌ i panowanie.
   ArtykuÂł 39. i 40. jasnÂą mĂłwiÂą, Âże tron jest dziedziczny w ramach dynastii. Aby unikn¹Ì bojĂłw o ten urzÂąd, przywilej dziedziczenia przysÂługuje najstarszemu potomkowi – SurmeĂączykowi.
   KrĂłl przed rozpoczĂŞciem sprawowania swego urzĂŞdu - musi zostaĂŚ koronowany przez Prymasa.
   GodnoœÌ ta sprawowana jest doÂżywotnio lub do momentu abdykacji. KrĂłl, ktĂłry dokona abdykacji, cieszy siĂŞ tytuÂłem KrĂłla Seniora. Istnieje moÂżliwoœÌ dokonania detronizacji przez Prezesa SÂądu NajwyÂższego, gdy wÂładca nie wykazuje aktywnoÂści w ciÂągu 30 dni.
Regencja nastĂŞpuje w przypadku tygodniowej nieobecnoÂści. ÂŚmierĂŚ powoduje wspomniane dziedziczenie. KrĂłl skÂłada przysiĂŞgĂŞ, ktĂłra determinuje jego panowanie < artykuÂł 41.>.
Monarcha sprawuje wÂładzĂŞ wykonawczÂą.

Rodzina KrĂłlewska
Wa¿nym i niezbêdnym elementem ¿ycia spo³ecznego Surmenii jest najbli¿sze otoczenie Króla. Ustawa US-50/2008 stanowi, ¿e w k³ad Rodziny wchodz¹ Król, Królowa, Wicekról, Wicekrólowa, Ksi¹¿êta, Ksiê¿niczki i Królowie Seniorowie.
Do Króla i do Królowej nale¿y zwracaÌ "Wasza Królewska MoœÌ". Król mo¿e przekazaÌ czêœÌ obowi¹zków Wicekrólowi.

ObowiÂązki KrĂłla Surmenii

<Demokratyczne>
KrĂłl rozpisuje wybory - nie póŸniej niÂż na 14 dni przed upÂływem kadencji Eklezji. W sprawach waÂżnych ma prawo zarzÂądziĂŚ referendum. Posiada bardzo istne prawo – broni zgodnoÂści ustaw z konstytucjÂą podpisujÂąc je, lub teÂż odrzucajÂąc. KaÂżde odrzucenie musi zostaĂŚ uzasadnione. PrzysÂługuje mu inicjatywa ustawodawcza. Wydaje rĂłwnieÂż dekrety wykonawcze oraz postanowienia. KrĂłl zobowiÂązany jest do zapoznawanie siĂŞ z ustawami przegÂłosowanymi przez EklezjĂŞ.

<SÂądownicze>
Sêdziowie s¹ wybierani przez Króla, s¹ jednak nieusuwalni. Ustanawia Prokuratora Generalnego, przys³uguje mu stosowanie prawa ³aski, nadawanie i odbieranie odznaczeù oraz tytu³ów. Prawo do skazywania posiadaj¹ sêdziowie i monarcha.

<WewnÂątrzpaĂąstwowe>
   KrĂłl nadaje bÂądÂź odbiera obywatelstwo, w okreÂślonych przypadkach. Za zgodÂą Eklezji wprowadza stany klĂŞsk, wyjÂątkowe lub wojenne, o czym mĂłwiÂą artykuÂły 67-71. W przypadku swej nieobecnoÂści powinien wyznaczyĂŚ regenta. MoÂże zÂłoÂżyĂŚ projekt ustawy o zmianie konstytucji.

Monarcha wchodzi w skÂład Archontei, na wiosek Archonta mianuje ministrĂłw. W wyjÂątkowych przypadkach Archonta w peÂłnieniu obowiÂązkĂłw moÂże zastÂąpiĂŚ KrĂłl Surmenii.

Obowi¹zuje wspomniane prawo do abdykacji. Król wydaje dekrety wykonawcze oraz postanowienia, w celu wyjaœnienia i realizacji postanowieù konstytucji, które zosta³y wniesione przez Eklezjê lub Zgromadzenie Narodowe. Komendanta G³ównego Policji powo³uje Król.

<Polityka zewnĂŞtrzna>
KrĂłl wspó³tworzy politykĂŞ zewnĂŞtrznÂą w zgodzie z Archontem, zrywa bÂądÂź ratyfikuje umowy miĂŞdzynarodowe – niezbĂŞdna jest jednak konsygnata Archonta. Zatwierdza dyplomatĂłw i szefĂłw misji zagranicznych, wyÂłonionych przez tesmotetĂŞ wÂłaÂściwego do spraw zagranicznych.

< KrĂłl a stany nadzwyczajne>
Stan wojenny, nastĂŞpuje w tedy, gdy zachodzi realne zagroÂżenie zbrojnym atakiem, ze strony innego paĂąstwa. KrĂłl Surmenii na wniosek Archontei moÂże wprowadziĂŚ wspomniany stan. Wydaje On rozporzÂądzenia z mocÂą ustaw, jeÂśli Eklezja nie moÂże siĂŞ zebraĂŚ. JeÂżeli zagroÂżony zostaje Âład paĂąstwowy KrĂłl moÂże prowadziĂŚ stan wyjÂątkowy < na wniosek Archontei>, na czas do 90 dni.

Na mocy tych wszystkich przytoczonych praw, powstaje jasny i klarowny obraz ÂściÂśle demokratycznego charakteru uprawnieĂą KrĂłla KrĂłlestwa Surmenii i samego ustroju kraju.

Nale¿y zachowaÌ szczególn¹ œwiadomoœÌ, ¿e prawa konstytucyjne wykrystalizowa³y sw¹ formê poprzez ci¹g³oœÌ dziejów Surmenii. Prawo nie dzia³a wstecz, Król jest zatem panem ale i wiernym synem oraz s³ug¹ swojej ojczyzny. Dok³adnie widzimy, ¿e Jego w³adza ma sprzyjaÌ harmonijnemu rozwojowi Królestwa i obywateli. Jest swoistym gwarantem przejrzystych regu³ i zasad. Nale¿y pamiêtaÌ o wielowiekowej tradycji sprawowania tego urzêdu i ogromnej mocy symboliki, która siê tego tyczy. Jako g³owa paùstwa strze¿e Konstytucji, praw i godnoœci cz³owieka. Król mo¿e oczekiwaÌ odpowiedniego respektowania jego osoby i uprawnieù. Obowi¹zkiem obywatela jest pos³uszeùstwo i przestrzegania prawa, które podpisuje jego monarcha oraz wspólna odpowiedzialnoœÌ za losy kraju i praca, zgodna z ustalonymi przez prawo œcie¿kami.